Οι κύστεις του μαστού είναι μορφώματα γεμάτα υγρό και συνήθως είναι καλοήθη. Μπορεί μιά γυναίκα να έχει μία ή περισσότερες κύστεις στους μαστούς της. Στην ψηλάφηση τις νιώθει κανείς σαν στρογγυλά μορφώματα με υγρό ή και πιό σκληρά εάν είναι υπό τάση.
Γενικά δεν χρειάζονται ιδιαίτερη θεραπεία εκτός εάν είναι επώδυνες, μεγάλες ή προκαλούν δυσφορία. Στις περιπτώσεις αυτές η παρακέντηση του υγρού με απλή σύριγγα και είναι αρκετή για την ανακούφηση των συμπτωμάτων.
Οι κύστεις ανευρίσκονται συνήθως σε γυναίκες πριν την εμμηνόπαυση, αλλά μπορούμε να τις συναντήσουμε σε κάθε ηλικία. Οι κύστεις συνήθως εξαφανίζονται στην εμμηνόπαυση εκτός εάν η γυναίκα λαμβάνει αγωγή ορμονικής υποκατάστασης.
Συνήθως είναι λείες στην ψηλάφηση και κινητές με συνοδό ευαισθησία στην περιοχή του μαστού που εντοπίζονται. Αυξάνουν σε μέγεθος πριν την περίοδο και μικραίνουν με το τέλος αυτής.
Οι κύστεις δεν αυξάνουν τον κίνδυνο για καρκίνο στο μαστό, μπορούν να κάνουν όμως την εξέταση πιό δύσκολη.
Η διάγνωση μετά την ψηλαφηση γίνεται με υπερηχογράφημα μαστών και η παρακέντηση όταν ενδεικνυται προσφέρει συμπληρωματικά στοιχεία.
Δεν χρειάζεται ειδική φαρμακευτική ή χειρουργική θεραπεία για τις απλές κύστεις των μαστών. Η παρακέντηση είναι συνήθως αρκετή. Η χειρουργική εκτομή των κύστεων έχει πολύ συγκεκριμένες ενδείξεις.
Για οποιοδήποτε μόρφωμα ψηλαφά η γυναίκα πρέπει να απευθύνεται σε ειδικό ιατρό για να γίνει η διάγνωση με ασφάλεια.
Τα ιναδενώματα είναι συμπαγή καλοήθημορφώματα του μαστού που συνήθως εντοπίζονται σε γυναίκες κάτω των 30 ετών.
Στην ψηλάφηση η γυναίκα το νιώθει σαν ομαλό, σκληρό, κινητό, ανώδυνο μόρφωμα που ποικίλει σε μέγεθος.
Η διάγνωση μετά την ψηλάφηση γίνεται με υπερηχογράφημα μαστών ή μαστογραφία ανάλογα με την ηλικία της γυναίκας και το ιστορικό της. Η επανεξέταση αφορά συγκριτικό έλεγχο για να ελεγχθεί πιθανή αύξηση του μεγέθους. Η εγκυμοσύνη ή λήψη ορμονών μπορεί να προκαλέσουν αύξηση του μεγέθους τους, ενώ μπορεί να μικρύνουν στην εμμηνόπαυση.
Τα περισσότερα ιναδενώματα δεν αυξάνουν τον κίνδυνο για καρκίνο του μαστού.
Επί οποιασδήποτε υπόνοιας για καρκίνο λαμβάνεται βιοψία για να τεθεί η τελική διάγνωση.
Τα σταθερά μικρά ιναδενώματα δεν χρειάζονται ιδιαίτερη θεραπεία παράμόνο επανέλεγχο στα πλαίσια του τακτικού ελέγχου των μαστών (checkup).
Για τα ιναδενώματα που χρήζουν χειρουργικής εκτομής αυτή μπορεί να γίνει με ασφάλεια με τοπική αναισθησία. Στις περιπτώσεις που το ιναδένωμα δεν μπορεί να εντοπιστεί εύκολα χειρουργικά μπορεί να γίνει προεγχειρητικός εντοπισμός με συρμάτινο οδηγό ή να χρησιμοποιηθεί διεγχειρητικός υπέρηχος για να διευκολυνθεί η εκτομή του.
Η ασθενής ενημερώνεται προεγχειρητικά για τη διαδικασία της επέμβασης και συνήθως δεν χρειάζονται ιδιαίτερες προεγχειρητικές εξετάσεις. Η ασθενής μπορεί να επιστρέψει άμεσα στις συνήθεις δραστηριότητες ενώ δεν είναι συχνές οποιουδήποτε τύπου επιπλοκές.
Ο ιατρός πρέπει να ενημερώνετε προεγχειρητικά από την ασθενήγια οποιαδήποτε φαρμακευτική αγωγή αυτή λαμβάνει και μπορεί να επηρεάσει την επέμβαση (πχ αντιπηκτικά).
Ο καρκίνος του μαστού είναι μία συνήθης κακοήθης νόσος των μαστών. Γενικά πρόκειται για την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη ανωμάλων κυττάρων που διηθούν και τα φυσιολογικά στοιχεία του οργάνου. Τα κακοήθη αυτά κύτταρα μπορούν να ξεφύγουν από την αρχική τους θέση και να καταλήξουν σε πιό απομακρυσμένα σημεία/όργανα του σώματος μέσω οδών όπως το αίμα ή η λέμφος. Όταν αυτό συμβεί τότε ο καρκίνος χαρακτηρίζεται ως μεταστατικός.
Τα καρκινικά κύτταρα κατά την ανεξέλεγκτη ανάπτυξή τους διηθούν και καταστρέφουν τους γύρω ιστούς,όμως με την έγκαιρη διάγνωση και θεραπεία οι περισσότερες γυναίκες συνεχίζουν μία φυσιολογική ζωή.
Τα σημερινά στοιχεία είναι τέτοια που δεν αφήνουν περιθώρια εφησυχασμού. Μία στις 8 γυναίκες διαγιγνώσκεται με καρκίνο του μαστού και ο καρκίνος του μαστού είναι η δεύτερη συχνότερη αιτία θανάτου.
Η παρακολούθηση και εξέταση των γυναικών είναι απαραίτητη σύμφωνα με το πρόγραμμα που ταιριάζει σε κάθε γυναίκα ανάλογα με βαθμό επικινδυνότητάς της.
Οι καθημερινές συνήθειες πρέπει να τροποποιούνται προς όφελος της υγείας με αλλαγές όπως η διακοπή καπνίσματος και η περιορισμένη κατανάλωση αλκοόλ, η τακτική σωματική άσκηση και η προσεγμένη διατροφή. Στις περιπτώσεις που ενδείκνειται η χορήγηση ορμονών αυτή πρέπει να γίνεται από ειδικούς και κατόπιν ενημέρωσης της ασθενούς για όλες τις ενέργειες της αγωγής.
Οποιαδήποτε αλλαγή στην εικόνα ή την ψηλάφηση των μαστών πρέπει να εξετάζεται.